Over massamedia en hun invloed op de jeugdcultuur.

Jongeren zijn mediagebruikers pur sang.
Volwassenen lopen doorgaans hopeloos achter de feiten aan omdat ze niets van al die gadgets en bits en bites met de paplepel ingegoten krijgen, en kinderen inmiddels wel.
Wellicht ligt hier een clou, massamedia worden door onze generatie al snel gezien als hinderlijk vanwege de massaliteit van de informatie die in een constante stroom over jongeren wordt uitgegoten; die stroom is mobiel, alomtegenwoordig en vrijwel niet te negeren.
Ouderen kunnen het tempo echter vaak niet goed bijhouden en worden al snel moe of zelfs geïrriteerd door het feit dat het nergens meer stil is...
Voor oudere mensen hangt er dus een veel sterkere negatieve associatie aan massamedia; massamedia zijn éénrichtingsverkeer, zenden alleen maar, ontvangen niet.
Dat gebrek aan communicatie ziet de huidige generatie van volwassenen dan ook al snel als de sleutel tot alle kwaad.
Als jongeren problemen veroorzaken of krijgen moet er meestal snel een reden gezocht worden en die is volgens volwassenen meestal te vinden in games, actiefilms of ongelimiteerde en ongecontroleerde toegang tot internet.

Maar dat is veel te simplistisch, al die dingen zijn niet meer dan een weerspiegeling van onze activiteiten en als het goed is heb je het zelf in de hand om je niet te beperken tot deze media als enige informatiebronnen.
Waar vroeger boeken de schuld kregen van vreemd gedrag (The catcher in the rye, Die Leiden des jungen W. ) valt dit nu de massamedia ten deel.
Jongeren zijn echter niet zomaar willoze slachtoffers (het boek spreekt van 'media dupes'), niet in staat om de informatie te filteren, want dat kunnen ze wel degelijk.
Ze gebruiken het wel degelijk om te communiceren en de thema's die voorbij komen zijn niet anders dan de thema's die ons bezig hielden toen we jong waren, het gaat alleen allemaal veel sneller.
Bovendien waren er 'vroeger' ook zat informatiebronnen die niet perse geschikt waren om iets nuttigs van te leren of een goede invloed hadden op jongeren.
En veel van die 'goede', veelal stichtelijke, bronnen zijn inmiddels achterhaald of afkomstig uit instituties die ondertussen hard van hun voetstuk zijn gedonderd.
Massamedia zijn niet het enige waardoor jongeren worden beïnvloed, hun omgeving is ook context die je moet meewegen en hun omgeving dat zijn naast hun 'peers' ook wij; de opvoeders, de ouders...
Het onbekende maakt echter onbemind.
Ook al zal bijvoorbeeld gamen nooit de status van schaken krijgen, het is al lang bewezen dat het de hersenactiviteit enorm kan trainen, omdat het strategisch denken, oplossingsgericht kijken en de oog-hand-coördinatie stimuleert.
Jongeren gebruiken de media verder vooral om te kijken wat hun smaak is.
Dat klinkt belachelijk maar het werkt vaak wel zo; als het trendy is, trek je het aan, luister je er naar of koop je het.
Als je het echt niets vind onderscheid je je van de rest door af te wijken van de norm en daardoor een trend te zetten, maar daarvoor gebruik je ook weer de massamedia om te zien of het allemaal nog klopt.
Er ontstaat hierdoor misschien wel een gevoel van veel eenheidsworst, maar dat is populaire cultuur altijd al geweest.
De massamedia bieden uiteindelijk ook veel meer dan alleen maar die populaire cultuur.
Het geheel aan culturele activiteiten die via de massamedia naar ons toe komen biedt een breed scala aan invloeden en informatie die jongeren ook een bredere horizon geeft dan de generatie ervoor.